Lijstjes & Co.

Nadia, nog zo een heerlijke ziel die ik vorige jaar op de Weekend Blog Awards heb mogen ontmoeten. Na 5 minuten keuvelen wist ik het zeker: she is my sister from another mister.
Met veel plezier beantwoord ik dan ook de vragen die ze me enkele dagen geleden doorstuurde.

1. What do you do to relax ?

Een belachelijk warm bad nemen. Met een glas wijn.
Extreem vroeg in bed in kruipen met een boek. En een glas wijn.
Martha Stewart-gewijs een taart samenflansen. Met een glas wijn.
Op zeer dramatische wijze een Niet Oke-post schrijven. Met een glas wijn, vraiment therapeutisch.
En winkelen. Want de wijn is op en daar krijg ik stress van.

2. Is there something you eat/drink that everyone thinks is disgusting but you think it’s awesome ?

Ze hebben me er laatst heel erg hard mee uitgelachen maar ik vind het zeer fijn en lekker om een stuk fruit integraal in de Nutella pot te dompelen. Gewoon, omdat het de luie versie is van een chocoladefondue en omdat het kan.
In datzelfde rijtje hoort ook mijn favoriete boterham thuis: kaas en confituur samen tussen twee sneetje donkerbruin brood. Niet echt goor maar blijkbaar zeer vreemde combinatie.

3. What is your worst bad habit ?

Bad habit, moi?! Blijkbaar, naar het schijnt, ik heb het me laten vertellen, kan ik niet fluisteren of op een normale toon een conversatie onderhouden. Persoonlijk zie ik daar het probleem niet van in, maar de talloze vuile blikken van mede-concerthangers/ex-klasgenoten verraden dat mijn conversatievolume niet voor iedereen altijd aangenaam is.
Volgens Mijn Beste zou ik ook mijn vaat op het aanrecht laten slingeren maar dat is een grove, grove leugen.

4. What do you do when you’re drunk ?

Nog luider praten.
En de wereld overspoelen met liefdesverklaringen en klef gedrag. Ik heb nooit één specifiek slachtoffer op het oog, meestal moet iedere persoon in een straal van 10 meter eraan geloven.

5. What do you do to save the planet ?

Mij voorlopig niet voortplanten?

6. Who’s the person you admire the most ?

Ongetwijfeld mijn oudste broer. Meneer is op zijn 17de naar Leuven vertrokken het groot te maken in de Biochemie. Niets ging in zijn weg staan, zeker zijn autisme niet. Het zou voor hem veel minder stressvol zijn moest hij gewoon thuisgebleven zijn, maar dat was geen optie.
Iedere dag raapt hij al zijn moed samen, doet zijn deur open en gaat werken in wereld vol sociale handelingen die hem compleet vreemd zijn. Held.
Binnen twee maand mag ik hem dan ook met veel trots Dr. R. Vergauwe noemen want meneer heeft (eindelijk) zijn doctoraat met succes afgerond.

7. What do you cook for people when you want to impress them ?

Ik ben beyond lui als het op koken aankomt, dus alles wat ik kan maken kan door iedere vijfjarige bereid worden. Daarom hou ik het altijd bij zelfgemaakte loempia’s: zeer simpel, weinig tijdrovend en het ziet er altijd zeer spectaculair uit. My kind of cookin’.

8. What do you think is your body’s best feature ?

Ik heb net iets te veel complexen om serieus op deze vraag te antwoorden.

9. Have you ever said something that you regretted ? What was it ?

Graag verwijs ik naar het archief van deze blog.

10. Tell me about your most shameful moment !

Het heeft eventjes geduurd, want de waslijst was lang, maar ik denk dat mijn duik op de Korenmarkt de kroon spant.
19-jarige ik vond het een goed idee om mijn nieuwe en belachelijk hoge hakken uit te testen op de kasseistenen van de oude Korenmarkt hier in Gent. Beide hakken bleven steken tussen de stenen en mademoiselle smakte (hoofd eerst) neer op het meest publieke plein van Gent. Hashtag Huilenineenhoekje.

11. If you could try a complete other job for a whole month, what would it be ?

Bovenaan mijn droomjob-lijstje prijkt steevast ‘Conservatrice bij het MoMa of MoMu’. Ik zou gerust al mijn organen aan obscure mensen willen schenken mocht ik in ruil die job kunnen krijgen.
En onder het motto ‘hou het wat realistisch’ zou ik absoluut kiezen voor een job bij de kunstbibliotheek van UGent. Ik zou Kinneke Jezus op mijn blote knietjes bedanken mocht ik in dit leven daar kunnen/mogen werken.
Maar heel erg stiekem zou ik ook wel eens willen weten hoe het werkleven van een Story- of Flair-columniste eruit ziet.

Nu is het mijn beurt om enkele slachtoffers aan te duiden, daarom geef ik dit lijstje graag door aan de lieftallig Sophie, Kim, Marijs en Tess

december 13, 2013december 13, 2013 by sstrid Categories: Nonsens, WijverijTags: lijstje, Nonses, Simple et Funky, wijverij 8 reacties

Beste 23-jarige ik,

Na vier jaar kunstwetenschappen heb je nu ook een post-graduaat diploma op zak. Laten we eerlijk zijn, niet direct het meest veelzijdige diploma (of de beste keuze) maar je bent nu klaar om badass-gewijs de arbeidsmarkt te veroveren.
Je hebt té veel opinies, een té naïeve kijk op de wereld en je hebt nog steeds geen idee wat je met je leven wilt aanvangen. Geloof me vrij, dat is allemaal zeer oké.
Het zal niet makkelijk zijn, die eerste stappen in de “echte” wereld maar ik ben hier om je met raad en daad bij staan.

Vermits die eerste job niet instant op een zilver schaaltje door Henry Cavill thuis wordt afgeleverd, zal je drie maand isolatie in diep West-Vlaanderen moeten weten te overleven. Je staat er niet alleen voor want iedere woensdag zal ‘De school van Lukaku’ en ‘Vlaamse Hollywood vrouwen’ uitgezonden worden,  een klein beetje vertier tijdens een zeer donkere periode. Vergeet vooral de cava en chips niet, ja ze zijn een noodzaak.
Je mama is dé beste maar je zal blij zijn dat ze overdag voltijds gaat werken. Na zeven jaar zelfstandig overleven op kot is uwzelf-moeten-verantwoorden lang zo leuk niet meer. Gelukkig heeft je kleine broer een kot op overschot waar je geregeld naartoe kan vluchten.

Alleen wonen impliceert dat je een brandverzekering zal nodig hebben. En sinds je net je eerste job binnen gehaald hebt, kan ook beter dat pensioensparen eens bekijken. Ik heb nog steeds geen idee wat beide juist betekenen maar begin je gesprek met de bank vooral niet met “ik weet niets van niets”, het zal je wat centjes besparen. En een Visa heb je nog niet direct nodig, dus antwoord gerust “Nee” als ze je er één aanbieden.

Oké, je woont alleen en je hebt een job, theoretisch gezien ben je volwassen. Praktisch gezien niet, een puberale stunt of zeven zal de revue nog passeren.

Mannelijke collega’s zijn…speciaal. Ze hebben een vreemde toilet-etiquette, ze zijn soms zeer druk en opruimen lukt..wel moeilijk. Zet u er gewoon over want veranderen doen ze toch niet.
Weet ook dat ze geregeld likeur-pralines en chokotoffs zullen meebrengen, ze hebben dus echt het beste met je voor. Het is geven en nemen, jong.

Een zak chips, een pot kaas en een fles (of twee) rosé is geen volwaardige maaltijd. En niet iedere avond is een aper-o-clock avond. Dus stop ermee. Ik meen het écht want anders zal het half juli veel hysterie zijn wanneer je merkt dat je broek niet meer past.
Ontkateren op je bureau is trouwens geen lachertje, marginaal-zwaar-pintjes-drinken spaar je het best voor de vrijdag of de zaterdag.

Needles to say dat je vriendinnen veruit de beste zijn, zusters voor het leven, parels om te koesteren.

Je geluk is alles. En dat is de beste raad dat ik je kan meegeven. Prestige, een zot loon, een zware bedrijfswagen, … het doet er allemaal niet toe als je iedere dag intriest je bed uit rolt.
Schrik doet twijfelen, want ja die rekeningen moeten nu eenmaal betaald worden, maar weet dat je altijd wel ergens geld kan verdienen. Nee, ik doel nu niet op prostitutie maar je hebt een goed stel hersenen en een diploma dus je kan altijd wel ergens terecht, ad interim of niet.

Je ontslag geven zal het moeilijkste zijn want je zal doen.
Neen, sorry dat is zeer hard gelogen want ik was even je rijexamen vergeten, DAT is je zwaarste beproeving. Maar laat je niet ontmoedigen, drie maal een examen overdoen is geen doodzonde. Plus je kan altijd de schuld afschuiven op de rijinstructeur, daarvoor zijn ze er. Niemand hoeft te weten dat je dé slechte chauffeur ooit bent.
Maar soit, dat ontslag: je zal het overleven. En achteraf gezien zal het een van de betere beslissingen zijn die je dat jaar zal nemen.

En na drie jaar gevuld met allerlei irrationaliteiten zal je nog steeds geen idee hebben hoe je je leven moet inkleuren. En dat blijft oke want we komen er samen wel uit.

Veel liefs,

Je 26-jarige zelf.

december 11, 2013 by sstrid Categories: Nonsens, WijverijTags: Nonsens, wijverij 5 reacties

Niet Oké

Ik zou 2013 niet kunnen afsluiten zonder nog wat oeverloos gekanker. Zie het als mijn Sinterklaascadeau aan jullie 😉

• Mensen met een “wij”- facebookaccount. Je kent ze wel, zo van die koppels die samen een account delen. Twee personen, één pagina.
  Ben ik nu enige die een beetje moet overgeven telkens ik zoiets zie passeren? Ben ik nu de enige die dit zo zwaar klef en knettergek vind? Is dit niet even erg als de ik-deel-graag-de-stoelgang-van-mijn-peuter-statusupdate van bepaalde moeders? Nee?!
• De afkeurende blik van mijn moeder als ik gretig een tweede aperitief inschenk. Sorry, Mama, SORRY, maar als er van mij verwacht wordt om x aantal uur in diep West-Vlaanderen te spenderen, dan is een tweede en een derde aperitief wel een vereiste. Ik heb het trouwens van de beste geleerd: mijn badass grootmoeder.
  Gelukkig staan de feestdagen voor de deur. Dit is de enige periode in het jaar wanneer ik mijn alcoholische behoeften zonder al te veel kritiek kan bevredigen. Hoera.
• Naar het schijnt, en ik heb het van horen zeggen, mogen zwangere vrouwen geen preparé nuttigen. GEEN PREPARE. Ik zou liegen moest ik zeggen dat dit nieuws mij niet een beetje triest maakte. Alcohol is al  een dikke No No, rauwe vis kan ook al niet en nu is steak tartaar ook al uitgesloten. Als een gezonde West-Vlaamse vind ik dit een diepdroevige affaire.
  Het is ook zeer duidelijk dat mijn biologische klok nog niet tikt.
• Veronique de Kock heeft een kleerkast en deze heeft ze integraal op het internet gezwierd. Hierover had ik een zeer kleurrijke opinie maar de censuurpolitie vond het geen goed idee op deze op het internet te publiceren.
• Mijn verwachtingen bij  een hotelovernachting is relatief laag, ik heb enkel een goed bed nodig. Maar enige vorm van privacy kan ik toch wel appreciëren. Zo wil ik eigenlijk niet weten/horen wat mijn reismakker op het toilet/in de badkamer uitspookt.
• Beste Mr. Timberlake, Justin als ik mag.
  Uw vocale kwaliteiten kan ik erg waarderen, uw acteertalenten minder. Ik zou ermee stoppen.
  Dikke zoen van je kapoen Sstrid
• Mijn Beste heeft zich ingeschreven bij de Merelbeekse fanclub van ‘den Chelsea’. NIET OKE. De fanclub is niet vies van een pintje zo om 9u ’s ochtends. NIET OKE. De fanclub doet al graag eens zot in de getto’s van Londen. NIET OKE. De fanclub organiseert ook jaarlijks een eetfestijn. DIT IS ZO NIET JUIST!
  Ik vermoed trouwens dat we de fanclub een dezer zullen zien passeren in ‘Eigen Kweek’, Flenglish is dan ook hun tweede moedertaal.
• Volwassen worden valt toch dik tegen. Opeens moet je rekeningen betalen, geld sparen en verzekeringen afsluiten. Allemaal dingen die me compleet onbekend zijn. Ik ben er ook vrij zeker van dat mijn bank serieus van deze situatie heeft geprofiteerd. Maar dat is mijn eigen schuld want ik had het gesprek nooit mogen beginnen met ‘Ik weet absoluut niets van niets’.
  Sinds kort moet ik ook weten wat ik met je leven wil aanvangen. Wat is dat nu voor nonsens, mijn huidige vijfjarenplan bestaat uit “iedere dag vers ondergoed aantrekken”, meer moet van mij niet verwacht worden.
• En dit: 
  
  FOUT TANIA FOUT, mensen krijgen voor minder een GAS-boete!

december 4, 2013september 25, 2014 by sstrid Categories: Niet OkéTags: Niet Oké 19 reacties