His & Hers

Je kent ze wel, koppels die geen ‘ik en jij’ maar een ‘wij’ zijn. Ze hebben een vijfjarenplan en ze wandelen kleur-coördinerend door het leven. Met andere woorden: de schrik van iedere zestien-jarige.
Na bijna een jaar samenwonen, merkte ik gisteren een zeer onrustwekkende trend op in mijn huishouden.

His & Hers Hipster Shoes

His & Hers Arm Candy

His & Hers Analoge Kijkdozen

His & Hers Sippy Cups

His & Hers Animal Swag..

… en His & Hers Bovenlipbegroeiing

Mijn innerlijke puber staat alvast hard met haar ogen te rollen maar ah, wat kan het mij schelen, deze hier is oprecht gelukkig.

PS: We do love our Bacon ❤

februari 27, 2013februari 27, 2013 by sstrid Categories: NonsensTags: Fuijiflex Instax, Golden half, Keep cups, Swatch, Titi+The german kid, Zara 4 reacties

Mr. Fix-It

Het is bijna een jaar geleden dat mijn beste mij in huis heeft genomen. Ik weet zeker dat hij het zich een keer of duust heeft beklaagd, maar sinds we elkaar nog niet naar de keel gevlogen zijn, kan ik stellen dat het allemaal goed loopt. Dat allemaal ondanks ik zo overtuigd was dat ik noooooit met iemand voor mijn vijfentwintigste ging samenwonen want ik was zo kei-onafhankelijk en zo kei-zelfstandig en een moderne vrouw als ik had geen man in huis nodig. NOT.

Zo een man in huis, dat is eigenlijk zo mis nog niet. Dat kan de vuilzak buiten zetten, dat pompt de banden van je fiets op, dat houdt uw bed warm en dat kan dingen herstellen. Een handigheid dat gisteren schitterend van pas is gekomen.
Er zijn weinig dingen in het huishouden die me dierbaar zijn, maar ik zou niet meer zonder mijn wasmachine & droogkast kunnen. Zonder te zeveren kan ik zeggen dat ze een existentie van mezelf geworden zijn.  I kid you not.
De paniek was dan ook groot toen ik gisteren opmerkte dat een rood lampje was beginnen branden. Ik ben niet de handigste thuis maar er is één iets wat ik wel begrijp: groene lampjes zijn goed, rode lampjes betekent problemen. Rationeel als ik ben, ben ik gewoon maar hysterisch beginnen gillen en manisch op zoek gegaan naar een emmer & dweil. Want ja, er zat nog was (de machine was halverwege gestopt) in en dat kon ik onmogelijk twee dagen laten zitten in afwachting van een loodgieter. PLUS! ik had nog twee manden was staan. U ziet maar, mijn tilt slaan was dus zeer gegrond.
Dat was buiten Andrew gerekend. Na een volle 10 minuten onbesuisd gedoe & zacht gesnik stelde hij voor om even te kalmeren zodat hij op het gemak een oplossing kon zoeken op Youtube.
Zeven minuten en vijf emmers water later was het probleem opgelost. Blijkt dat drie kleine haarspeldjes die nog in broek staken, de pomp van de wasmachine hebben verstopt. Het was dus mijn eigen, idiote, stomme schuld. Punten voor mezelf & nog een uitstekend plan dat in mijn goed-ideeën-boek kan.

Ik kan eigenlijk alleen maar besluiten dat het voor mijn algemene gezondheid misschien geen slecht idee is om bij mijn beste te gaan inwonen.

februari 25, 2013februari 25, 2013 by sstrid Categories: Nonsens, WijverijTags: Nonsens, was&plas, wijverij 5 reacties

Weelderige lokken

Het is me al lang duidelijk dat ik niet de meest vooruitstrevende persoon ben als het aankomt op beauty & make-up. Gechoqueerde uitspraken als “HOEZO JIJ HEBT GEEN BLUSH, FOUNDATION OF BRONZER?!” of verontruste blikken (nogmaals mijn excuses Juf Amau) zijn me dan ook niet zo vreemd.
Ik ben ook zo een van die mensen die tot voor kort nog nooit iets radicaal heeft uitgestoken met mijn haar.
Nee, dat is eigenlijk hard gelogen. Ooit heb ik mijn haar volledig afgeschoren om dan jaren later er een permanent laten inzetten. Van semi-kaal naar poedel, twee heel spontane en niet doordachte ingevingen die recht in mijn goed-ideeen-boek kunnen.

Maar vorig jaar heb ik voor het eerst mijn haar laten kleuren. Ik dacht “als we iets doen, dan doen we het goed”, dus ben ik radicaal voor een Ombre gegaan. Kwestie van mijn haar in één keer compleet te ruïneren, hallo gespleten puntjes & stro-haar. U leest het goed #firstworldproblems.
Soit, goede haarverzorging was/is aan de orde. Het heeft een eindje geduurd maar ik kan nu met een gerust hart stellen dat ik de heilige graal der haarproducten heb gevonden.

Shampoo: Gliss Kur van Schwarzkopf. Naar mijn mening is dit de enige shampoo die reinigt en intens voedt. Geen pseudo-proper-silicone-gevoel dat na een dag verdwijnt of je haar verder uitdroogt. Veel keratine, veel voeding.

Conditioner: Happy Happy Joy Joy van Lush. Niet goedkoopste conditioner op de markt maar je hebt maar een kleine hoeveelheid nodig om de klus te klaren. Leuk pluspuntje: het ruikt naar een feestje in een flesje.

Masker: H’Suan Wen Hua van Lush. Het ruikt…wat euhm vreemd/sterk/funky…maar het is hét masker tegen broos & breekbaar haar. Ik kan niet meer zonder. Ook al heeft het een eind geduurd tegen ik doorhad hoe ik het op mijn haar moest appliceren. Hulpeloze zielen mogen zich steeds aanmelden voor een kleine help-sessie.
Kleine tip: soigneer/masseer goed de puntjes!

Mijn laatste gouden tip kreeg ik van Grietje; doe wat serum op de helft van je haar (van halfweg tot  puntjes) voor je gaat slapen en laat het een nachtje intrekken. Het merk maakt niet uit, het zal je haar voeden & beschermen.

februari 18, 2013mei 28, 2014 by sstrid Categories: BeautyTags: haarverzorging, Lush, schwarzkopf, wijverij 4 reacties