Lijflinnen

Na enkele verwijten betreffende de lichtzinnige inhoud van deze blog (ja, ons mama heeft het internet én mijn blog ontdekt), wil ik het vandaag over een serieuze boeg smijten. Blijkbaar kan het niet alle dagen kermis zijn (dit vind ik een questioanble uitspraak want als je over Ledebergplein loopt zou je denken dat het wel iedere dag kermis is) dus daarom doe ik een poging om iets doordachter mijn blog-onderwerpen uit te kiezen. Na 26 jaar en x aantal jaar studeren moet dat wel lukken. *Kuch*

Dus: ondergoed! Ja, ik wil het vandaag hebben over ondergoed want het immense belang van deze luttele vierkante centimeters stof kan niet genoeg benadrukt worden.
Een slechtzittende onderbroek kan persoonlijk mijn dag verpesten. Je kent het wel; zo een exemplaar dat net niet goed genoeg aansluit zodat die met de minste beweging omhoog kruipt. Zo kan je een dag lang met een halve tanga ronddartelen en geloof me vrij, er bestaat GEEN elegante manier om dit op te lossen. Er zijn weinig zaken (dit is gelogen) die mijn humeur tot een absoluut ik-haat-de-wereld-zo-hard-dat-ik-mijn-medemens-lelijk-veel-zeer-doen-minpunt kan laten zakken, maar dit kan mij compleet over de rand duwen. Ik ben er trouwens nog steeds geweldig van overtuigd dat dit een schitterend plot zou zijn voor een aflevering Witse of Baantjer. Ik zie het al volledig voor me: iemand die een passionele wanhoopsdaad pleegt omdat hij/zij een slechtzittende onderbroek aan had. Het zou veruit de meest geloofwaardige aflevering ooit zijn.

Wat ook geen goed idee is, is om met een synthetische, kanten onderbroek te gaan sporten. Zeker als je de loopband op moet want dan wordt het huilen met de kraan open. Dit zou ik mijn ergste frenemie niet eens toewensen….alhoewel. Nooit gedacht dat een stukje stof mij zoveel ellende zou kunnen bezorgen. En dan zwijg ik nog van de net-niet-opgelopen-brandwonden.
In dat opzicht heb ik het ook niet goed begrepen op de string.  Als voorstander van de praktische onderbroek, versta ik dit concept gewoon niet. Visioenen van etterende schuurplekken schieten spontaan door mijn hoofd als ik dit stukje stof in de winkel zie hangen. Menige marketingafdelingen doen nochtans zo hun best om die kleurrijke veters als “sexy” en “dienstig” naar voor te schuiven. Maar ik vrees dat dit enkel van toepassing is op die ene procent wereldbevolking dat noch cellulitis, vet of een kont bezitten. Trouwens, erg gracieus kan ik een Whale Tail toch niet noemen. Ik classificeer dit alles mooi onder de noemer “Niet aan mij besteed”

Daarom kan ik alleen maar pleiten voor de ouwe getrouwe katoenen onderbroek. Boxer, brief, hipsters, zwart, regenboog of met eendjes: ooit zullen zij verantwoordelijk zijn voor de wereldvrede.
Dit stuk lijflinnen kampt trouwens met heel wat taboes: ze zijn blijkbaar zeer ‘seut’ want in meeste gevallen zijn ze niet gedecoreerd met pluimen, diamanten of LED-verlichting. Ok, een Sloggi schreeuwt nu niet direct ‘zintuig prikkelende lingerie’ maar het maakt wel dat je zorgeloos de dag door komt zonder je de nood voelt om je collega’s te verminken. Daarbij bieden ze een extra bescherming als je een losse rok draagt. Hence, nooit meer uw kont verbanden aan een doorbakken fietszadel of treinzetel op een hete zomerdag. Aangenaam is anders.

Daarom maak ik me graag sterk voor iedere katoenen onderbroek hier ter landde.

maart 18, 2014maart 18, 2014 by sstrid Categories: WijverijTags: onderbroek, ondergoed, Panties, Sloggi, underwear, wijverij 9 reacties